Ari Rayer Aidil Adha Punyer Citer # 2

Di ari kedua perayaan PR menghadiri majlis kahwin kat Rantau Panjang. Biase la kalau kat Kelantan memang kompem jalan jem giler. Turun dari rumah dah awal. Sampai kat majlis dalam kul 11.30 pagi. Awal gitu. Hu...hu...hu... yang paling sadeh. Lauk belum masak lagi. Dah la tak sarapan pagi. Tunggu lauk siap dimasak ade la dalam setengah jam. Selesai makan ape lagi. Dah alang-alang sampai kat Rantau Panjang PR dengan girl pun g la kat kompleks jualan nyer. Tak bawa boy sekali sebab die naik satu kete gan mak. Selamat bahagian mainan untuk die. hi...hi...hi...

Sebenarnyer hanya 2 km dari majlis ajer. Bukan jauh sangat pun. Tapi nak masuk punyer la bersusun-susun kereta.

Jem giler kan??? Tapi PR punyer pasal nak bershopping yang wit tak berape nak ade. Main redah ajer. Walau pun ari yang ke dua, dah banyak kedai dah buka. Ramai orang betul la. 3 round terpaksa PR tempuhi untuk mencari parking kereta.

Ramai betul orang membeli belah kat cni. Ape lagi suka ati la dah dapat parking. Walau pun terpaksa berjalan jauh sedikit. Girl pun dah mula merengek mintak air (haus la tu). Pusing punyer pusing Si Mak berkenan baju t-shirt si anak pulak berkenan baju gan anak patung. PR pun beli la dua walau pun si boy tak ikut tapi kau tetap di ati. Ahaks.....

Entah macam mane cik aishah ni boleh berkenan kat baju angry bird ni. Tak pernah pulak main game tu. Suka ati la cik aishah. Pic ni di ambil mase pagi keesokan arinyer. Sebab nak hantar cik aisyah dan en aiman kat rumah pengasuh. Lena die... Macam semalam die pulak yang pandu kereta pulang ke rumah kat Ganu.

Ni koleksi patung yang ade pada cik aisyah. Yang upin dan ipin tu beli kat Rantau Panjang la. Pandai jer cik aisyah ni main gan patung sekarang ni. Tengok patung-patung yg dijual kat Rantau Panjang dah kelabu mate. PR tanyer la kat cik aisyah mase kat Rantau Panjang. "Mummy ke aisyah yang mabuk" Die cakap die yang mabuk. ha...ha...ha... Sebenarnya bukan mabuk ape. Mabuk tak tahu nak pilih yang mane satu patung yang berkenan di ati. Sampai naik penat PR melayang die sorang. Tu nasib baik en aiman tak ade sekali. Kalau tak lagi naik fening kepale PR.


Siap bershopping yang tak seberape. PR pun ade lagi. Terus cabut balik kg pulak. Sebab nak balik Terengganu pada ari tu jugak. Esok dah keje la.... Rupanyer en aiman masih belum sampai di rumah. Tunggu die orang sampai lambat la jugak. Bertolak dari rumah nenek dalam kul 7.15 malam. Terpakse menempuhi jem sangat teruk tau. hu...hu...hu....

Rupa-rupanyer ade kemalangan yang berlaku di situ. Patut la jem teramat teruk. Sampai di rumah dalam kul 10 lebih jugak. Terpaksa la sebab esok ari dah masuk keje. Cuti tak apply. Masuk opis pun dalam muka yang tak berape nak ceria sebab dah terlalu kepenatan.

Nota kecik: sedih tak dapat beli sate kat Jabi sebab kedai belum buka lagi.